Çevremden gördüğüm kadarıyla bebekler, konuşmaya başlamadan önce cep telefonundan kaydırmayı öğreniyor, akıllı telefon önlerinde açık olmadan yemek yemiyorlar. Televizyon ekranının yerini telefon ekranları kaptı. Yakında cep telefonlarının bile rafa kalkacağı, sadece bir gözlükle bütün bu işlerin yapılacağına ilişkin haberler geliyor, ateş olmayan yerden duman çıkmaz.
Hal böyle iken geçen akademik yılda İngiltere Eğitim Bakanlığı, okullarda cep telefonu kullanımıyla ilgili bir rehber yayımladı. Rehber, “Sınıflarda dikkat eksikliğini en aza indirme ve davranışları iyileştirme” planının bir parçası olarak duyuruldu.
Rehber, “Okul yönetimlerinin kendi okulları özelinde kendi ihtiyaçlarını yansıtan cep telefonları ve diğer benzer cihazların kullanımıyla ilgili özel bir politika geliştirip uygulamaları” gerektiği yolundaydı. Yetki ve ayrıntılar okulların yönetimine bırakılmıştı.
Tartışmalar giderek yoğunlaşırken cep telefonunu tamamen yasaklamayı tercih eden okulların sayısı çoğunlukta. Bu uygulamayı benimseyen okullarda öğrenciler okula girdiğinde telefonu dolaplarına kilitliyorlar, sınıflara götürmeleri yasak. Okul için en kolay uygulama bu görünüyor. Bazı okullar sadece belli zamanlarda kullanıma izin veriyor.
Kızımın öğretmen olarak çalıştığı okulda öğrencilerin, sınıfa girdiklerinde cep telefonlarını kapatıp çantalarına koymaları gerekiyor ve ders sonuna kadar açmaları yasak. Eğer öğretmen, öğrencinin elinde telefon görürse alıyor ve günün sonuna kadar geri vermiyor. Bazı okullar ise bu rehber ve yeni uygulama konusunda ailelerin de fikirlerine başvurarak onları karara ortak ediyor.
VELİLERLE ANKET YAPILIYOR
Oğlumun okuduğu lise, önce ailelere bir anket gönderdi sonra da okulda bir forum düzenleyerek velilerin konuya bakış açılarını dile getirmelerine fırsat verdi.
Öğrenmeye odaklı daha iyi bir ortam yaratmak için yasağın gerekli olduğunu savunanların karşısında, bu kısıtlamayı öğrencilerin önemli kaynaklara erişimini sınırlama ve dijital okuryazarlığın gelişimini engelleme olarak görenler kaygılarını ifade ediyor.
Yasakların temel gerekçesi, cep telefonlarının önemli bir dikkat dağıtıcı unsur olması. Sürekli bildirimler, sosyal medya erişimi ve internette gezinme isteği, sınıf içi eğitimi bozabilir ve öğrencilerin derse odaklanmasını engelleyebilir.
Sınıfta telefon yasağını savunanlar, “dikkat dağıtıcı unsurları asgari düzeye indirmenin akademik performansı artıracağına” inanıyor. Araştırmalar, aşırı cep telefonu kullanımının öğrencilerin bilişsel yeteneklerini ve akademik sonuçlarını olumsuz etkileyebileceğini gösteriyor.
ZORBALIK ARACINA DÖNÜŞEBİLİR
Ayrıca “Cep telefonları, öğrencilerin okul saatleri dışında akranlarını taciz edip korkutacakları bir siber zorbalık aracı olabilir. Okul içindeki yasaklar, daha güvenli bir ortam yaratabilir ve çevrimiçi taciz fırsatlarını azaltabilir” deniyor.
Buna göre ekran süresini sınırlamak, öğrencileri yüz yüze etkileşimlere girmeye teşvik ederek sosyal becerilerini geliştirir. Bu, özellikle sosyal yeteneklerini geliştirmekte olan genç öğrenciler için faydalı olabilir. Okul gününde ekran süresini azaltmak, göz yorgunluğu ve kötü duruş gibi sorunlarla mücadeleye yardımcı olabilir. Ayrıca öğrencilerin zihin sağlığını iyileştirmeye yardımcı olabilir. Telefon yasağına karşı çıkan argümanlar ise şöyle: Telefonlar, çevrimiçi kaynaklara, eğitim uygulamalarına ve iletişim platformlarına erişim sağlayan değerli eğitim araçları olabilir. Bazı durumlarda araştırma, işbirliği ve kişiselleştirilmiş öğrenmeyi kolaylaştırabilir.
SORUMLU KULLANIM EĞİTİMİ
Eleştirmenler, yasakların öğrencileri kendi teknoloji kullanımlarını sorumlu bir şekilde yönetmelerini öğrenme fırsatından ve dijital okuryazarlık becerilerini geliştirmekten mahrum edebileceğini savunuyor. Okulların, öğrencilere toptan yasak uygulamak yerine dijital vatandaşlık ve teknolojiyi sorumlu şekilde kullanmak hakkında eğitim vermeye odaklanması gerektiğine inanıyorlar. Bazı öğrenciler yasaktan daha fazla etkileneceği için diğerlerine göre daha sert bir şekilde cezalandırılmış olması kaygıları da var. Ayrıca yasağın tam olarak nasıl etkili bir şekilde uygulanacağı konusunda endişeler devam ediyor.
Tam bir “Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık” durumu! İşin içinden çıkmak bir hayli zor. Cep telefonlarının potansiyel faydaları ve dezavantajları arasında bir denge sağlayarak öğrencilerin akademik ve kişisel gelişimlerini destekleyen bir öğrenme ortamı yaratmak mükemmel olurdu ki bazı okul yönetimleri bunun için daha çok çaba gösteriyor. Rehber doğrultusunda geliştirilen uygulamaların öğrencilerin akademik başarılarına katkıları araştırmaların konusu olup yakın gelecekte paylaşılacaktır.