İngiltere’de Londra’ya bir taş atımı mesafesindeki küçük kasabamızda ilk kez başımıza geliyordu, yoksa alışkındık kesintilere. Su olsun kesilen, haklar, özgürlükler olmasın da!
Elbet akar birkaç saate diye düşündük, çevresi denizle çevrili koca adada su sıkıntısı olur mu, olurmuş meğer!
Oğlum okuluna gitti, ben de bulaşıkları akşam yıkadığıma sevindim, çaydanlıktaki su sabah çayıma yetti. Birkaç saat sonra okuldan gelen eposta “Su kesintisi nedeniyle okulun tatil edildiğini, öğrencilerin eve erken gönderileceğini” bildiriyordu! İşte o zaman kesintinin ciddi boyutta olabileceğini anladım, bir taraftan da “Bu nasıl iş Ankara da olsa belediyeden bir gün önceden mesaj gelirdi” diye söylendim.
İngiltere’de suyu musluktan içtiğimiz, her şeyde de musluk suyu kullandığımız için evde içebileceğimiz bir damla bile su yoktu, hemen markete çıktım. Sokakta denk geldiğim arkadaşım Mendy, “Su almaya gidiyorsan, çok geç marketlerde kalmadı” dedi.
Eyvah, yine de şansımı denemek için en yakın markete girdim, abartmıyordu su bitmişti resmen. Bir şişe su, birkaç maden suyu buldum eve döndüm. Borular halen boştu. O sırada kızımdan gelen mesaj olayı aydınlattı. Su faturası onun üstüne olduğu için mesaj ona gelmişti: “Aniden ortaya çıkan arıza nedeniyle plansız su kesintisi için özür dileniyor ve arızanın giderilmesi için çalışmaların devam ettiğini” bildiriyordu. Akşamın eli kulağında, hava kışın erkenden kararıyor, gözümüz kulağımız telefonda ve borulardaydı.
KÖYDE ÇEŞMEYE GİDER GİBİ
Tam o anda gelen mesaj, kasabada su istasyonu açıldığını ve su dağıtımına başlandığını müjdeledi. Bahsedilen yer bize biraz uzaktı, araba da yok. Kafamda su istasyonunu canlandırmaya çalışıyordum… Bir tanker arıtılmış su, sıraya girip şişeleri dolduracağız, eskiden köylerde çeşmeye gider gibi!
İngiltere de her yerde içilebilir musluk suyu ücretsiz, lokanta kafelerde, musluk suyu ikram edilir, bizde lokantalardaki ekmek ikramı gibi. Yine de şişe suyu isteyene o da mevcut. Havaalanında su sebillerinden şişenizi doldurmak da olanaklı.
Uzun lafı kısası evdeki birkaç boş şişeyi hazırladım ve genç arkadaşımız Derya’ya su almaya onların arabasıyla gidebilir miyiz diye sordum. İki yaşındaki çocuklarıyla suya daha çok ihtiyaçları vardı. Biraz sonra eşi Soner’le gittiğimiz su dağıtım istasyonunda kafamda canlandırdığımdan çok başka bir görüntüyle karşılaştık. Yanımıza aldığımız boş şişeler için kendimize güldük!
Her şey son derece organize altışarlı paketlerde 2 litrelik su dağıtılıyordu, arabayla gidenlerin bagajına konuluyordu, payımıza düşeni aldık.
O akşamı verilen şişelerle rahat atlattık ama “Taşıma su ile değirmen dönmüyor.” Hele de içme suyunu tuvalette kullanmak insanın içini sızlatıyor!
TATİLE DEVAM MI, TAMAM MI?
Ertesi sabah suya kavuşacağımızı umut ederek uyuduk ancak nafile, ertesi gün de arıza giderilemedi, okullar tatili uzattı. Kar buz, sel, fırtınadan okul tatiline tanık olmuştuk da su kesintisinden ilk kez yaşıyorduk. Okul sabahın erken saatlerinde su durumuna göre güncelleme yapıyordu; tatile devam mı, tamam mı?
Su kesintisinin ikinci günü kasabanın milletvekili araya girdi. Muhafazakâr Parti’nin eski başbakanı Rishi Sunak’tan sonra parti başkanlığına adı geçen Tom Tugendhat, hem kendi web sitesine üye olanlara yolladığı mektupla hem de sosyal medyasından “İki gündür sıkıntı veren, düş kırıklığı yaratan kabul edilemez su kesintisiyle bizzat ilgilendiğini, en kısa zamanda çözüm bulunacağını” yazmıştı.
İkinci gün de su dağıtımına devam edildi. Bizde su, ikinci günün akşamı çamur gibi akmaya başladı ama arkadaşların ve okulunki üçüncü günde geldi. Okuldan üçüncü günün sabahında gelen mesaj, öğrencilerin saat 11 gibi okula giriş yapabileceğini aktarıyordu.
Çocuklara Necati Cumalı’nın aynı adlı romanından uyarlanan filmi izlemeyi önererek iyi ki “Susuz Bir Yaz” geçirmek zorunda kalmadık, kalmayız dedim.